Բաց նամակ Արարատ Եզնիկի Խանդոյանին
Մի ստիր
Ես ձեզ ոչ մեկիդ չեմ ճանաչում։ Ես անձամբ տեսել եմ այդ կադրերը, որտեղ խայտառակ ձևով վիրավորում եք ոստիկանին և Վարչապետին, այդ կադրեը նկարում էր այն կինը ով գոռում էր._ <<գնացինք ձեր համար կռվեցինք>>, բայց կասեմ մի բան ամոթ ձեզ, որ հանդես եկաք որպես Սասունցի Դավիթ ջոկատից ու պախարակեցիք բարի համբավը, ձեզնով մարդիկ հպարտանում էին, բայց պարզվեց, որ դուք ձեր եղբոր շվաքի ներքո եք ապրել, ամոթ ձեզ դուք ինչպես կարող էիք ոստիկանին ասել <<էս փետը կմցնեմ քամակդ>> դուք ի°նչ ֆիդայի, մի թէ' Եռաբլուրում տեղ չկար ծաղիկ դնելու, թէ° զոհված ընկեր չունեիր, ուրեմն դու չես կռվել այլ ձևական ես եղել, այլապես որակյալ ազատամարտիկը, որը ունենար անցած ուղղի իրեն այդպես չէր պահի, հիմա էլ սուտ չէր խոսի։ Ամոթ հազար ամոթ քեզ ու քո կերած կեղծ կաթը։ Հիմա էլ կապիկություն ես անում, անցավ , շոուդ չստացվեց, դու ցույց տվեցիր քո իրական դեմքը։ Թքած ձեր նման սուտասանի դեմքին։
Աննա Մելկում
Комментариев нет:
Отправить комментарий